Sprawdzacie nieustannie waszą skrzynkę mailową albo dokumentację służbową, pozwólcie sobie wreszcie odłączyć się od ekranów. Zwłaszcza, że to prawo jest odtąd zapisane w kodeksie pracy. Kierujemy się tutaj do osób, które spędzają godziny na grach wideo, na oglądaniu seriali telewizyjnych lub też na czatowaniu w sieci. 

Znaki ostrzegawcze

Uzależnienie, które całkowicie nim nie jest. „Uzależnienie to, nie jest jeszcze całkowicie za nie uznane, tłumaczy Aleksandra Pitteri, psycholog kliniczny w departamencie Hauts-de-Seine. Przywołujemy tu raczej zwrot „patologiczne używanie ekranów cyfrowych”. Oczywiście dzieci i młodzież są w pierwszej linii frontu. Jednak dotyczy to również coraz większej liczby dorosłych. Jakie oznaki mogą być niepokojące?    

 „Nieustannie wzrastający czas spędzony przed ekranami, z czego zazwyczaj dana osoba nie zdaje sobie sprawy. Gry, filmy zajmują coraz więcej miejsca w naszych myślach i są przyczyną zaburzeń koncentracji. Ale również nerwowości, czy ciągłego zmęczenia. Jednym z ważnych symptomów jest też: lęk społeczny i pogorszenie się relacji z najbliższymi”. Na tym etapie trudno jest słuchać porad otoczenia. „Osoba ta uważa, że inni przesadzają, że nic nie rozumieją z przeżyć jakie oferuje świat cyfrowy.”

Powrócić do swoich zainteresowań 

Niemożliwym jest wydostać się z tego zamkniętego koła bez zdania sobie sprawy z uzależnienia. Dla niektórych zdanie sobie sprawy z własnej sytuacji, pozwala im na szybkie wyjście z niej. Inni potrzebują wielu miesięcy terapii. 

„Odwiedzić psychologa nie jest wcale prostą sprawą, przyznaje Aleksandra Pitteri. Istnieje również możliwość kontaktu telefonicznego ze specjalistycznymi placówkami, które mogą udzielić odpowiedzi na pewne pytania i ocenić stopień sytuacji.”

Poza tym, ważnym jest, aby powrócić do zainteresowań (sportowych, artystycznych) zaniedbanych z czasem lub też odnowić zwykłe spotkania z przyjaciółmi. Mogą to być również zajęcia związane z tym, co dzieje się na ekranie, jak programowanie czy tworzenie scenariusza gry. Najważniejszym jest, aby odnaleźć kontrolę nad własnym życiem i otworzyć się ponownie na innych. Jeśli macie dzieci, pamiętajcie również, że wasze przyzwyczajenia kształtują przyzwyczajenia waszych dzieci.